جنایت، دزدی و غارت اموال یک خانواده در سمنگان توسط طالبان در تاریخ ۱۸ حمل ۱۴۰۴، گروهی ۱۲ نفره از ملیشه‌های جنایت‌پیشه طالبان، به بهانه بازرسی، به‌صورت وحشیانه وارد منزل شخصی حاجی فیض‌الله، داماد مولوی ظاهر، یکی از فرماندهان پیشین جهادی تاجیک‌تبار در ولایت سمنگان شدند. مهاجمان ابتدا مردان خانواده را مورد ضرب‌وشتم قرار دادند و به زنان بی‌حرمتی کردند. در این حادثه، زیورات و طلا به ارزش سه میلیون افغانی (۳۰ لک) و حدود پانصد هزار افغانی پول نقد، که سرمایه ۴۰ ساله این خانواده بود توسط طالبان به تاراج برده شد. این جنایت در منطقه ظهرآبی، مرکز سمنگان، در چند قدمی حوزه دوم به اصطلاح پلیس شهر ایبک رخ داد. این دزدی، برنامه‌ریزی‌شده، هماهنگ و سازمان‌یافته بود و انگیزه‌های سیاسی و قومی داشت. ملیشه‌های جنایتکار طالبان با چنین اعمالی، عقده، حقارت، تعصب، نفرت قبیله‌ای خود را نسبت به اقوام غیرخودی به نمایش می‌گذارند. بر اساس اطلاعات موثق از منابع محلی در شهر ایبک، با وجود گذشت حدود ده روز از این حادثه، که دارایی و آبروی یک خانواده با عزت به یغما رفته، هیچ اقدامی برای بررسی یا دستگیری عاملان این جنایت از سوی طالبان نشده است زیرا دزدان همه طالب اند و طالبان همه دزد. طالبان با سانسور و سرکوب رسانه‌های آزاد، همواره تلاش می‌کنند از انتشار چنین اخباری در فضای اجتماعی و مطبوعاتی جلوگیری کنند تا جنایات ملیشه‌های خود را بپوشانند. بعضی از اعضای خانواده متضرر با رسا در تماس اند. آمار جرایم سازمان‌یافته و دزدی‌ها در سطح ولایت سمنگان روندی صعودی دارد و اغلب از دید رسانه‌ها پنهان می‌ماند. نمونه ی دیگر در اواخر ماه حوت ۱۴۰۳، مبلغ چهارصد هزار افغانی از یک خانواده در منطقه مسجد کلان دره زندان این ولایت، در روز روشن و با زور اسلحه توسط ملیشه های طالب به سرقت رفت. همچنین، در ماه مبارک رمضان، هنگام ادای نماز تراویح، افراد مسلح حوزه امنیتی طالبان وارد خانه حاجی شفیع شده و زیورآلات او را به یغما بردند. این پرونده نیز تاکنون پیگیری نشده است. به خانواده متضرر اخطار داده اند که موضوع نباید مطبوعاتی گردد. چپاول دارایی بزرگانی که خلاف طالب بوده‌اند، بخشی از سیاست ملیشه‌های هیبت‌الله است تا به زعم خودشان هیچ سر در کشور باقی نماند.
Menu
